Bestuurders met lef

Met ‘druk zijn’ met je werk is niks mis. Zeker in de zorg - waar je direct het effect ziet op de gezondheid of het welzijn van anderen. Maar er is ook andere drukte. Drukte met regels en administratie. Iets dat snel ver weg staat van je primaire verantwoordelijkheid. Of althans, niet zichtbaar. Het kan zomaar uitgroeien tot een behoorlijke ‘regeldruk’. Voor een groeiende groep zorgmedewerkers levert dit gezondheidsproblemen op. Zelfs een reden om de zorg de rug toe te keren. Zo zonde! Maar is het echt onontkoombaar?

Regels en administratie. Je kunt er last van hebben omdat je er simpelweg geen tijd voor vindt. Je kunt er ook last van hebben dat je het nut er niet van inziet. Beide kunnen flink in de weg zitten. Je betrokkenheid neemt af, het werkplezier zakt weg en zelfs je gezondheid heeft eronder te leiden. Zoveel is wel duidelijk geworden uit onze laatste ‘Monitor Gezond Werken’ over regeldruk.

Eigen regels

We zijn met z’n allen ook wel een beetje doorgeslagen om maar ‘controle’ te kunnen houden op het primaire proces. Natuurlijk moet er verantwoording zijn. En transparantie. Maar angst voor privacy schendingen, budgetoverschrijdingen of datalekken mag gezonde zorg niet in de weg staan. En we kunnen ook niet alleen wijzen naar de overheid. Onder andere uit onze Monitor komt naar voren dat zorginstellingen zelf ook regels maken. Voor een gedeelte creëren we dus onze eigen regeldrukte.

Zet de luiken open

Waar de knop-voor-verbetering zit? Eerlijk gezegd: bij de bestuurder. Nee, dan bedoel ik niet dat hij of zij het maar moet oplossen. Nee, juist niet. Ik denk maar even aan directeur Petra de Rijke van GGZ Drenthe. Zij ontdekte dat haar aanwezigheid bij de teams een groot verschil maakte. In de relatie maar óók op de inhoud. Zij zette de luiken dus open. De kunst is mensen bij elkaar te brengen vanuit het hele ‘interne systeem’, dwars door de hiërarchie heen. Dat vraagt bestuurders die los durven laten en vertrouwen geven. Zodat ruimte ontstaat voor werkende oplossingen. Oplossingen die het vertrouwen in elkaar én het werkplezier weer terugbrengen.

Foto Roland Kip